Hona eskola eredu inklusiboa azaltzen duen bideoa. Informazio osatuagoa eta zabalagoa nahi izanez gero, joan eskumako zutabean dagoen web loturara.
2010/12/30
2010/12/29
Hona gaur egungo eskolaren kritika sakona. Orain arte, gaur egungo hezkuntza sistema gainetik kritikatzen dituen bideoak eta artikuluak jarri ditugu. Ideia honetan sakondu nahi izanez gero, ikusi Amerikako Estatu Batuetako hezkuntza sisteman (gaur egun hezkuntza sistema globalizatua dago, hortaz, gure herriko ikastetxeen egoerara aplikatu dezakegu teoria hau) oinarrituta dagoen honako bideoa:
2010/12/23
La lengua de las mariposas
Gerra Zibilaren hasieran kokatuta, Galizian, ideia errepublikarrak dituen irakasle baten eta bere ikasle baten arteko harremanean oinarritutako pelikula da LA LENGUA DE LAS MARIPOSAS. Hona hemen pelikularen trailerra
Pelikula honetan, irakasleak, bere klaseak era askatzaile batean ematen ditu, beraz, hezkuntza askatzaile baten barnean kokatuko gernuke bere pedagogia eredua.
2010/12/19
ESKOLA TRADIZIONALA vs ESKOLA MODERNOA
Argi dago Euskal Herrian aldaketa handia eman dela hezkuntzari dagokionez urte gutxitan, Francoren diktadura da honen errudun handia.Diktadura garaian Euskal Herrian oso atzeratuta gelditu baitzen Francok inposatutako hezkuntza sistemaren kulpaz. Atzerapen hau korrika eta presaka gainditzen saiatu gara azken urteetan eta asko dira mutur batetik bestera joan garela uste dutenak.Eskola tradizionalak educare deituriko hezkuntza sistema defendatzen zuen. Metodologia honek bultzatzen duena honakoa da, haurrak jakinduriaz hutsik daude, eta irakasleak jakinduriaz bete behar ditu, haurrak baino gehiago baita.Metodologia honekin haur guztiei berdin irakasten zaie, irakaslea ez da arduratzen haur bakoitzak izan ditzakeen arazo edo zailtasunez, eta haurrek ezertarako gaitasunik ez dutela pentsatzen du.Eskola modernoak aldiz eduicere deituriko hezkuntza sistema defendatzen du. Metodologia honek haur bakoitzak bere gaitasunak dituela esaten du, eta haurra estimulatu behar dela gaitasun horiek azaleratzeko eta behin azaleratuta gaitasun horiek bultzatuz hezkuntza egokia emateko. Honela, irakaslea haur bakoitzak dituen gaitasunetan oinarritzen da haur horri nola irakatsi erabakitzeko.Hemen duzue bideo bat non adin txikikoen epaile batek bere iritzia ematen duen hezkuntzari buruz:(lehen zatia)(bigarren zatia)Gure ustez arrazoi osoa dauka epaile honek, lehen haurrak ez ziren ezertarako kontutan hartzen eta gauza guztietan helduen maila baino beherago jartzen ziren, ez zitzaien ezertarako iritzirik eskatzen. Gainera oso diziplina gogorar ezartzen zitzaien, irakasten zitzaiena bete behar zuten zehatz mehatz eta bestela kastigu fisikoak erabiltzen zituzten. Orain aldiz haurrak gauza guztietatik gehiegi babesteko joera dago, bizitza errealetik isolatuz. Haurrari dauzkan kapritxo guztiak egin behar zaizkio eta bere iritziaren arabera jokatzen dute gurasoek. Guk uste egokiena bi joeren artean puntu bat bilatzea litzatekeela egokiena, lehen haurrei ezartzen zitzaien diziplina gogorra ez zaigu ondo iruditzen baina gurasoek haurren iritziaren arabera jokatzea ere ez.Informazio gehigarria:Eskola tradizionala: http://translate.google.es/translate?hl=es&langpair=en%7Ces&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Traditional_educationEskola modernoa: http://es.wikipedia.org/wiki/Escuela_ModernaEskola tradizionala vs modernoa: http://www.monografias.com/trabajos14/enfoq-didactica/enfoq-didactica.shtml
http://giputxik.blogspot.com/2010/10/1-galdera-eskola-tradizionala-ala.html
http://giputxik.blogspot.com/2010/10/1-galdera-eskola-tradizionala-ala.html
IRAKASKUNTZA EUSKARAZ IPAR EUSKAL HERRIAN
Hainbat eta hainbat artikulu igoarazi ditugu irakurleak hezkuntza metodo ezberdinak daudela ikus dezaten. Hala ere, euskal herrian, Iparraldean hain zuzen, hezkuntza Euskal Autonomia erkidegoan dagoenaren ezberdina da.
Gaur egungo euskara eta euskarazko eskola-irakaskuntza Ipar Euskal Herrian
Hizkuntzen ikaskuntza eta irakaskuntza dugu hizkuntza-politiken alor garrantzitsuenetariko bat, eta hain da garrantzitsua ezen soziolinguista batzuek hizkuntza-plangintzako berariazko alor bat gehitu diotela corpusaren eta estatusaren plangintzari: jabetze-plangintza (acquisition planning, Robert Cooper, 1989). Mundu osoan ikusi da irakaskuntza dela familian transmititzen ez diren hizkuntza gutxituak babesteko lehen tresna edo baliabide bakarra. Horixe da Ipar Euskal Herrian ere gertatzen dena.
Garatzen ari den irakaskuntza
Duela gutxi Euskararen Erakunde Publikoak azken lau urteotan alor horretan egin den lana aurkeztu du. Euskaraz irakasteko hogeita hamar ikasgela ireki dituzte lehen mailako ikastetxeetan (hogeita bost eskolaurrean eta bost lehen hezkuntzan). Irakaskuntza-eredu guztiak kontuan hartuz, euskara edo euskaraz irakasten den eskolen kopurua % 30,4tik % 39,4ra igo da. Lurralde-estaldura hobetu da beraz; baina zenbaki horiek ez dira adierazgarrienak, izan ere, eskola batzuetan euskara ikasle gutxi izan daitezke. Ikasgela bat eta eskola oso bat errealitate biziki desberdinak dira. Lehen hezkuntzan (hamaika urte arte), parekotasun-eredu elebidunean eta murgiltze-ereduan dauden haurren kopurua % 24,5etik (2004-2005) % 31ra (2008-2009) igo da. 1990eko hamarkadaren erdialdera, kopuru horrek ez zuen % 10 gainditzen.
Azpimarratu behar da Frantziako eskualdeetako hizkuntzen artean euskara dela ikasle kopuru handiena duena. Beraz, esan dezakegu euskararen eta euskarazko irakaskuntzaren garapena dela Ipar Euskal Herriko hizkuntza-politika publikoaren arrakastarik handiena.
Irakaskuntza horren mugak eta akatsak
Halere, irakaskuntza horrek baditu bere mugak eta akatsak. Ez ditugu denak hemen zehazki azalduko. Prentsaren eta iritzi publikoaren aurrean pozik agertu arren, Euskararen Erakunde Publikoak berak erakutsi du irakaskuntzaren egiazko egoeraz jabetzen dela. Horrela, 2008ko urtarrilean argitaratu zuen Euskararen eta euskarazko irakaskuntzaren egituraketa kualitatiboa izenburuko dokumentuan zenbait lan-ildo aurkeztu zituen.
Hezkuntza-programa ofizialetan ikasle elebidunen hizkuntza-gaitasunak ez dira oraindik osoki finkatu eta ez dituzte azterketa ofizialetan neurtzen (euskarazko probak gutxi dira eta arraz partzialak); irakasleen prestakuntza ez da oso zorrotza eta beren espezialitatearen eskakizunak ez dituzte kontuan hartzen; irakaskuntza eskaintza ahula dute kolegioetan (Derrigorrezko Bigarren Hezkuntza, 11 urtetik 16 urte arte) eta are ahulagoa lizeoetan (Batxilergoa arte); lanbide-ikastetxeetan eta ikastetxe teknikoetan kasik ez dago eskaintzarik; bigarren hezkuntzan, ordu-parekotasuneko eredu elebidunean, ordu kopuruak ez dira errespetatzen; unibertsitate-ikastegietan euskarak ez du lekurik, Baionako fakultateko Euskara Ikasketak sailean salbu; hizkuntza gutxitu denen kasuan bezala, murgiltze-eredua da eraginkorrena ikasle frankofono elebakarra elebidun orekatu bihurtu ahal izateko eta hori da gutxien garatu den eredua Ipar Euskal Herrian...
Eskola ikaskuntzaren ondotik, zergatik euskaldun izan? Zein izan daitezke irakaskuntza horren helburu aitortuak eta ezkutuak?
Galdera horiek erantzun luze eta argudiatuak mereziko lituzkete. Hemen argibide batzuk baino ez ditugu emango.
Euskararen Erakunde Publikoak 2006ko Hizkuntza politika proiektuan esaten du «bete beharreko helburua hiztun osoen kopurua emendatzea» eta «belaunaldi gazteenen aldeko apustua egitea» dela. Proiektuaren helburu hori ez da behar bezain zehatza, orokorregia da. Hizkuntza-politikako esperientziek, bereziki Irlandakoak, erakutsi digute eskola ez dela gai hizkuntza gutxitu baten erabilera bultzatzeko, ikasgelatik kanpo hizkuntza hori erabiltzeko arrazoirik ez badago. Hizkuntza ikaskuntza ezin da eraginkorra izan hizkuntzak xede-biztanleriarentzat gizarte-funtziorik ez badu.
Soziolinguista batzuen ustez, hizkuntza-politikak, politika denek bezala, helburu ezkutuak izan ditzake. Arduradun politikoek nahiago lukete garapen itxura agertu hizkuntza menderatuaren eta menderatzailearen arteko aldaketa lortu baino. Hizkuntza-plangintzek linguistikoak ez diren helburuak ere badituztela pentsatzen dute soziolinguista horiek. Orduan zerk motibatzen ditu arduradun politikoak? Galdera horrek euskararen irakaskuntzaz eta ezagutzaz haraindi eramaten gaitu. Erantzunak Ipar Euskal Herrian indarrean dauden gizarte harremanen analisia mereziko luke.
Datu, gogoeta eta galdera gehiegi ez metatzearren, esan daiteke Ipar Euskal Herrian garatzen ari den irakaskuntzak eragin baikorra duela gazteen euskararen ezagutzan. Hala eta guztiz ere, ezagutza erabilerarako sine qua non baldintza bada ere, agerikoa da ezagutzaren garapena ez dela erabilerarekin parekaturik joaten, ezta hizkuntzaren aldeko jarrera positiboarekin ere. Ipar Euskal Herrian euskara sustatzearen aurkako jarrerarik nabarmenena 16-24 urteko adin-multzoan gertatzen da (ikus IV. Inkesta Soziolinguistikoa 2006).
Ondorioz, Ipar Euskal Herrian euskararen ezagutza garatzeko irakaskuntza behar-beharrezkoa baldin bada ere, hizkuntza-politikak euskarak balio sozial handiagoa izatea lortu beharko du, euskarak funtzio sozial berriak eskuratu eta, aldi berean, dagoeneko dituenak berma ditzan: euskara irakasteko hizkuntza izatea horietako bat da.Jean-Baptiste Battittu CoyosHizkuntzalaria
http://www.gipuzkoaeuskara.net/albisteak/1247123618
Gaur egungo euskara eta euskarazko eskola-irakaskuntza Ipar Euskal Herrian
Hizkuntzen ikaskuntza eta irakaskuntza dugu hizkuntza-politiken alor garrantzitsuenetariko bat, eta hain da garrantzitsua ezen soziolinguista batzuek hizkuntza-plangintzako berariazko alor bat gehitu diotela corpusaren eta estatusaren plangintzari: jabetze-plangintza (acquisition planning, Robert Cooper, 1989). Mundu osoan ikusi da irakaskuntza dela familian transmititzen ez diren hizkuntza gutxituak babesteko lehen tresna edo baliabide bakarra. Horixe da Ipar Euskal Herrian ere gertatzen dena.
Garatzen ari den irakaskuntza
Duela gutxi Euskararen Erakunde Publikoak azken lau urteotan alor horretan egin den lana aurkeztu du. Euskaraz irakasteko hogeita hamar ikasgela ireki dituzte lehen mailako ikastetxeetan (hogeita bost eskolaurrean eta bost lehen hezkuntzan). Irakaskuntza-eredu guztiak kontuan hartuz, euskara edo euskaraz irakasten den eskolen kopurua % 30,4tik % 39,4ra igo da. Lurralde-estaldura hobetu da beraz; baina zenbaki horiek ez dira adierazgarrienak, izan ere, eskola batzuetan euskara ikasle gutxi izan daitezke. Ikasgela bat eta eskola oso bat errealitate biziki desberdinak dira. Lehen hezkuntzan (hamaika urte arte), parekotasun-eredu elebidunean eta murgiltze-ereduan dauden haurren kopurua % 24,5etik (2004-2005) % 31ra (2008-2009) igo da. 1990eko hamarkadaren erdialdera, kopuru horrek ez zuen % 10 gainditzen.
Azpimarratu behar da Frantziako eskualdeetako hizkuntzen artean euskara dela ikasle kopuru handiena duena. Beraz, esan dezakegu euskararen eta euskarazko irakaskuntzaren garapena dela Ipar Euskal Herriko hizkuntza-politika publikoaren arrakastarik handiena.
Irakaskuntza horren mugak eta akatsak
Halere, irakaskuntza horrek baditu bere mugak eta akatsak. Ez ditugu denak hemen zehazki azalduko. Prentsaren eta iritzi publikoaren aurrean pozik agertu arren, Euskararen Erakunde Publikoak berak erakutsi du irakaskuntzaren egiazko egoeraz jabetzen dela. Horrela, 2008ko urtarrilean argitaratu zuen Euskararen eta euskarazko irakaskuntzaren egituraketa kualitatiboa izenburuko dokumentuan zenbait lan-ildo aurkeztu zituen.
Hezkuntza-programa ofizialetan ikasle elebidunen hizkuntza-gaitasunak ez dira oraindik osoki finkatu eta ez dituzte azterketa ofizialetan neurtzen (euskarazko probak gutxi dira eta arraz partzialak); irakasleen prestakuntza ez da oso zorrotza eta beren espezialitatearen eskakizunak ez dituzte kontuan hartzen; irakaskuntza eskaintza ahula dute kolegioetan (Derrigorrezko Bigarren Hezkuntza, 11 urtetik 16 urte arte) eta are ahulagoa lizeoetan (Batxilergoa arte); lanbide-ikastetxeetan eta ikastetxe teknikoetan kasik ez dago eskaintzarik; bigarren hezkuntzan, ordu-parekotasuneko eredu elebidunean, ordu kopuruak ez dira errespetatzen; unibertsitate-ikastegietan euskarak ez du lekurik, Baionako fakultateko Euskara Ikasketak sailean salbu; hizkuntza gutxitu denen kasuan bezala, murgiltze-eredua da eraginkorrena ikasle frankofono elebakarra elebidun orekatu bihurtu ahal izateko eta hori da gutxien garatu den eredua Ipar Euskal Herrian...
Eskola ikaskuntzaren ondotik, zergatik euskaldun izan? Zein izan daitezke irakaskuntza horren helburu aitortuak eta ezkutuak?
Galdera horiek erantzun luze eta argudiatuak mereziko lituzkete. Hemen argibide batzuk baino ez ditugu emango.
Euskararen Erakunde Publikoak 2006ko Hizkuntza politika proiektuan esaten du «bete beharreko helburua hiztun osoen kopurua emendatzea» eta «belaunaldi gazteenen aldeko apustua egitea» dela. Proiektuaren helburu hori ez da behar bezain zehatza, orokorregia da. Hizkuntza-politikako esperientziek, bereziki Irlandakoak, erakutsi digute eskola ez dela gai hizkuntza gutxitu baten erabilera bultzatzeko, ikasgelatik kanpo hizkuntza hori erabiltzeko arrazoirik ez badago. Hizkuntza ikaskuntza ezin da eraginkorra izan hizkuntzak xede-biztanleriarentzat gizarte-funtziorik ez badu.
Soziolinguista batzuen ustez, hizkuntza-politikak, politika denek bezala, helburu ezkutuak izan ditzake. Arduradun politikoek nahiago lukete garapen itxura agertu hizkuntza menderatuaren eta menderatzailearen arteko aldaketa lortu baino. Hizkuntza-plangintzek linguistikoak ez diren helburuak ere badituztela pentsatzen dute soziolinguista horiek. Orduan zerk motibatzen ditu arduradun politikoak? Galdera horrek euskararen irakaskuntzaz eta ezagutzaz haraindi eramaten gaitu. Erantzunak Ipar Euskal Herrian indarrean dauden gizarte harremanen analisia mereziko luke.
Datu, gogoeta eta galdera gehiegi ez metatzearren, esan daiteke Ipar Euskal Herrian garatzen ari den irakaskuntzak eragin baikorra duela gazteen euskararen ezagutzan. Hala eta guztiz ere, ezagutza erabilerarako sine qua non baldintza bada ere, agerikoa da ezagutzaren garapena ez dela erabilerarekin parekaturik joaten, ezta hizkuntzaren aldeko jarrera positiboarekin ere. Ipar Euskal Herrian euskara sustatzearen aurkako jarrerarik nabarmenena 16-24 urteko adin-multzoan gertatzen da (ikus IV. Inkesta Soziolinguistikoa 2006).
Ondorioz, Ipar Euskal Herrian euskararen ezagutza garatzeko irakaskuntza behar-beharrezkoa baldin bada ere, hizkuntza-politikak euskarak balio sozial handiagoa izatea lortu beharko du, euskarak funtzio sozial berriak eskuratu eta, aldi berean, dagoeneko dituenak berma ditzan: euskara irakasteko hizkuntza izatea horietako bat da.Jean-Baptiste Battittu CoyosHizkuntzalaria
http://www.gipuzkoaeuskara.net/albisteak/1247123618
KONDUKTISMOAREN DEFINIZIOA
"Konduktismoari buruzko hainbat bideo ikusi ondoren, konduktismoaren definizioa ezagutzeko ordua da. definizioa hau gehienbat Watson jaunak proposatutako ideietan oinarritzen da.
Para el Conductismo, todo comportamiento y todo pensamiento es puro condicionamiento.
El representante más importante del Conductismo fue John B. Watson (1878-1958).
Watson estaba interesado por la conducta animal; le impresionaba el hecho de que al estudiar a los animales es posible no tener en cuenta a la conciencia y observar solamente lo que hacen. Se preguntaba si se podría hacer hacer lo mismo con los seres humanos.
La conducta es real, objetiva y práctica, en tanto que la conciencia no se puede observar; por lo tanto decidió suprimirla y ocuparse de la conducta.
A pesar de las objeciones que existían en Estados Unidos a la psicología tradicional, sus colegas consideraban su decisión muy radical y se opusieron a su teoría.
La razón del término “conductismo” se debe a que se trata de una teoría que se interesa únicamente en la conducta, no en la experiencia consciente.
Watson insistía en que la conducta humana debía estudiarse tan objetivamente como el comportamiento de las máquinas. La conciencia no era objetiva, por consiguiente, no era válida científicamente y no se la podía estudiar en forma científica.
Para Watson una conducta como el habla se explicaba como el movimiento de los músculos de la garganta, y el pensamiento era considerado para él una conversación en silencio consigo mismo. En cuanto al sentimiento y la emoción para Watson sólo eran los movimientos de los músculos del intestino.
Si bien estas definiciones parecen absurdas, no se puede ignorar la enorme importancia de esta postura para el desarrollo de la psicología como ciencia.
Antes de Watson se realizaron muchos estudios objetivos de la conducta, pero él se destacó como el hombre que convirtió este tipo de estudio en un movimiento y una filosofía nacional.
Para Watson la conducta era una cuestión de reflejos condicionados, es decir, de respuestas aprendidas mediante un condicionamiento.
Todo lo que hereda el hombre es un cuerpo con unos pocos reflejos y las diferencias en capacidad y en personalidad dependen del aprendizaje. En este sentido, Watson fue en varios aspectos un fuerte exponente de la importancia del medio ambiente en detrimento de los factores hereditarios. No había límites, prácticamente, para lo que podía llegar a ser el hombre, si se lo condicionaba adecuadamente.
Esta postura tuvo grandes implicancias para la crianza de los niños, la educación, la publicidad y la organización social.
Las ideas de Watson se ajustaban perfectamente bien a la creencia norteamericana, en la igualdad de oportunidades, en el énfasis sobre la practicidad del factor no emocional y en la fe en el progreso.
Pero no era sólo Watson el único en presentar una teoría objetivo porque en ese momento ya existían otras tendencias orientadas hacia la objetividad y la importancia del medio ambiente.
Watson se inspiró en la filosofía empirista de John Lock, en Inglaterra y la psicología fisiológica de Pavlov en Rusia. No obstante, imponer su teoría no fue fácil en su país y tuvo que enfrentar mucha oposición.
Según Watson podemos crear una multiplicidad de nuevas conexiones estímulo-respuesta mediante el proceso de condicionamiento. Si un nuevo estímulo actúa junto con el estímulo para la respuesta refleja, después de varios apareamientos similares el nuevo estímulo producirá, por sí solo, la respuesta.
Pavlov fue el primero en describir este proceso de condicionamiento que hace posible que cada respuesta del repertorio original de reflejos sea producida por una gran variedad de nuevos estímulos, además de los que la produjeron originariamente.
Según Watson, mediante la formación de una serie de reflejos simples es como se aprende a responder a situaciones nuevas.
Watson acepta la existencia de tres pautas innatas de reacción emocional: el miedo, la ira y el amor, que según él sólo se refieren a pautas de movimientos y no a sentimientos conscientes.
Todo lo que pensamos, sentimos, decimos o hacemos implica, en diversos grados, la actividad de todo el cuerpo y ésta es la base fundamental del conductismo.
El Conductismo de Watson, en su afán de encontrar un objeto medible en el hombre, se reduce a considerarlo como un aparato mecánico que responde frente a estímulos.
De esta manera se puede estudiar al hombre como a una máquina, modificar sus hábitos, cambiarlos por otros y hasta predecir su comportamiento ante un estímulo.
Como toda teoría, ésta también tiene sus grandes limitaciones, sin embargo fue el precursor de varias corrientes de pensamiento que fueron complementando y perfeccionando esta orientación.
http://psicologia.laguia2000.com/general/el-conductismo
Para el Conductismo, todo comportamiento y todo pensamiento es puro condicionamiento.
El representante más importante del Conductismo fue John B. Watson (1878-1958).
Watson estaba interesado por la conducta animal; le impresionaba el hecho de que al estudiar a los animales es posible no tener en cuenta a la conciencia y observar solamente lo que hacen. Se preguntaba si se podría hacer hacer lo mismo con los seres humanos.
La conducta es real, objetiva y práctica, en tanto que la conciencia no se puede observar; por lo tanto decidió suprimirla y ocuparse de la conducta.
A pesar de las objeciones que existían en Estados Unidos a la psicología tradicional, sus colegas consideraban su decisión muy radical y se opusieron a su teoría.
La razón del término “conductismo” se debe a que se trata de una teoría que se interesa únicamente en la conducta, no en la experiencia consciente.
Watson insistía en que la conducta humana debía estudiarse tan objetivamente como el comportamiento de las máquinas. La conciencia no era objetiva, por consiguiente, no era válida científicamente y no se la podía estudiar en forma científica.
Para Watson una conducta como el habla se explicaba como el movimiento de los músculos de la garganta, y el pensamiento era considerado para él una conversación en silencio consigo mismo. En cuanto al sentimiento y la emoción para Watson sólo eran los movimientos de los músculos del intestino.
Si bien estas definiciones parecen absurdas, no se puede ignorar la enorme importancia de esta postura para el desarrollo de la psicología como ciencia.
Antes de Watson se realizaron muchos estudios objetivos de la conducta, pero él se destacó como el hombre que convirtió este tipo de estudio en un movimiento y una filosofía nacional.
Para Watson la conducta era una cuestión de reflejos condicionados, es decir, de respuestas aprendidas mediante un condicionamiento.
Todo lo que hereda el hombre es un cuerpo con unos pocos reflejos y las diferencias en capacidad y en personalidad dependen del aprendizaje. En este sentido, Watson fue en varios aspectos un fuerte exponente de la importancia del medio ambiente en detrimento de los factores hereditarios. No había límites, prácticamente, para lo que podía llegar a ser el hombre, si se lo condicionaba adecuadamente.
Esta postura tuvo grandes implicancias para la crianza de los niños, la educación, la publicidad y la organización social.
Las ideas de Watson se ajustaban perfectamente bien a la creencia norteamericana, en la igualdad de oportunidades, en el énfasis sobre la practicidad del factor no emocional y en la fe en el progreso.
Pero no era sólo Watson el único en presentar una teoría objetivo porque en ese momento ya existían otras tendencias orientadas hacia la objetividad y la importancia del medio ambiente.
Watson se inspiró en la filosofía empirista de John Lock, en Inglaterra y la psicología fisiológica de Pavlov en Rusia. No obstante, imponer su teoría no fue fácil en su país y tuvo que enfrentar mucha oposición.
Según Watson podemos crear una multiplicidad de nuevas conexiones estímulo-respuesta mediante el proceso de condicionamiento. Si un nuevo estímulo actúa junto con el estímulo para la respuesta refleja, después de varios apareamientos similares el nuevo estímulo producirá, por sí solo, la respuesta.
Pavlov fue el primero en describir este proceso de condicionamiento que hace posible que cada respuesta del repertorio original de reflejos sea producida por una gran variedad de nuevos estímulos, además de los que la produjeron originariamente.
Según Watson, mediante la formación de una serie de reflejos simples es como se aprende a responder a situaciones nuevas.
Watson acepta la existencia de tres pautas innatas de reacción emocional: el miedo, la ira y el amor, que según él sólo se refieren a pautas de movimientos y no a sentimientos conscientes.
Todo lo que pensamos, sentimos, decimos o hacemos implica, en diversos grados, la actividad de todo el cuerpo y ésta es la base fundamental del conductismo.
El Conductismo de Watson, en su afán de encontrar un objeto medible en el hombre, se reduce a considerarlo como un aparato mecánico que responde frente a estímulos.
De esta manera se puede estudiar al hombre como a una máquina, modificar sus hábitos, cambiarlos por otros y hasta predecir su comportamiento ante un estímulo.
Como toda teoría, ésta también tiene sus grandes limitaciones, sin embargo fue el precursor de varias corrientes de pensamiento que fueron complementando y perfeccionando esta orientación.
http://psicologia.laguia2000.com/general/el-conductismo
2010/12/18
FORMAKUNTZA
Hona hemen hezkuntza planteatzeko bi era ezberdin. Zure jakinduria handitu nahiean eta zure eztabaidatzeko esparrua zabaldu nahiean informazio hau eskeintzen dizugu:
Hezkuntza indibidualista eta lehiakorra:
Hezkuntza kooperatiboa eta kolektiboa:
2010/12/16
HEZKUNTZA MOTAK
Orain arte, irakaste prozesua aurrera eramateko metodologia eta eredu ezberdinak aurkeztu dizkizuegu, baina ezinbestekoa deritzogu hezkuntza bera zer den jakin dezazuen eta zer nolako motak dauden:
Informala:
· Ez du hesitzeko intentziorik.
· Ez dago sistematizatuta.
· Bere eragina etengabea da, bizitza osoan zeharrekoa.
· Giza arlo desberdinetatik datorkigu.
· Autore batzuk ez dute hezkuntzatzat hartzen hau ez delako bere helburua.
· Bakarrik bizitzeaz hartzen den ezagutza da.
Formala:
· Bere intentzioa hesitzea da.
· Sistematizatuta dago.
· Eskola erakundeetan erakusten da.
· Mugatuta dago.
· Hasieratik amaierara urte zehatz batzuk dauzka.
· Gaur egun irakasleak titulua behar dute.
· Piramidala da.
Ez-formala:
· Hesitzeko intentzioa dauka.
· Eskola tradizionalaren kontra doa.
· Hezitzaileek ez dira derrigorrez profesionalak izan behar.
· Sistematizatuta dago.
· Denboran formala baino motzagoa da.
· Helburuak oso anitzak izan daitezke.
· Hezkuntza formalarekin lotuta dago.
· Metodoa aktiboa izan oi da.
· Ebaluazioa ez da izaten hain zorrotza, prozesuari ematen zaio garrantzi gehiago.
· Eskola erakundeetatik at dago.
· Ez da formala bezain piramidala.
· Finantziazioa publiko, pribatu zein mistoa izan daiteke.
· Gaur egun mota guztietako pertsonak joaten dira, baina hasieran bakarrik talde marjinatuak joan oi ziren(etorkinak, emakumeak...).
· Hezkuntza ez formalen moten sailkapena:
1. hezkuntza formalarekin lotura daukatenak: hizkuntzak, helduen alfabetizazioa...
2. lanarekin lotuta daudenak: lanbide hezkuntza, hobekuntza edo hobetze ikastaroak...
3. aisialdiarekin lotura dutenak: arte- tailerrak, kirola, ludotekak, gazte klubak...
FORMAKUNTZA
Gure iritziz, hezkuntzaren gaineko formakuntza egokia izateko gizakiaren jarrera ezagutzeaz aparte, gizakiaren motibazioak ere ikasi behar dira, eta Maslow-en lana ikaragarri interesgarri eta ona iruditzen zaigu, nahiz eta ikerlari askok kontrakoa esan, Maslow-en teoriak oso zuzenak direla deritzogu.
Bada, pedagogiaren munduan hasiberriak direnentzako eta, oro har, mundu guztiarentzako eskeintzen dugu Maslow-en teoriak:
MUSIKA ETA HEZKUNTZA
Hona Mikel Laboaren hezkuntzarekin, autosufizientziarekin, autonomiarekin eta askatasunarekin zerikusia daukan kantua:
BI KATE
Gogo eta gorputzaren
zilbor hesteak:
bi kate.
Bi kate,
biak ebaki beharrezkoak:
bat gorputzaren bizitzeko,
bestea gogoaren askatzeko.
Adizu, ama
badakizu
sortze berean
zuri gorputzez lotzen ninduen
zilbor-hestea
sendagileak nola eten zuen.
Lehenengo eten beharra izan zen:
bizitzaren
bizitzeko lehen legea.
Haurtzaroan
titia eman zenidan,
mutil-zaroan
eskoletara bidali
bizitzarako armak hartzearren.
Dena eskertzen dizut
duen balore guztian,
nik ahal dutan neurrian
nainan, gaztaroan
amatxo maite!
Ohar zaitezte
benetan maite nauzun ama
izan nahi baduzu
eta nik zu maitatzea,
ni naizena
nik izatea nahi dutana izatera
utzi behar nauzula,
hau baita bide bakarra
biok alkar sanoki maitatzeko,
biok alkar osoki eta betikoz
maitatzeko,
zuk zure nortasunaz,
nik nereaz,
zuk zure nortasunaz,
nik nereaz.
Ama!
Eten dezagun
lehen gorputzarena bezela
orain,
gogoaren zilbor-hestea.
Ama!
Gogoaren zilbor-hestea.
Nahi izanez gero, web orri honetan entzugai dago:
http://www.goear.com/listen/b058c4a/zilbor-hesteak-bi-kate-mikel-laboa
2010/12/15
Kondizionamendu klasikoa
Denok gogoratzen gara Skinnerek egin zuen esperimentua, arratoi bat kutxa batean jarri eta honegaz esperimentuak egin zituen. jarrera bat edo bezteak zelako eragina zeukan animaliarengan erakutsiz. Honek kondizionamendu klasikoa deitu zion. Hona hemen, Skinner egin zuen esperimentauren adibide bat
FORMAKUNTZA
Jakin badakigu ezagutzarik gabe, ezin dela iritzi zuzen bat eduki, horregaitik pentsatu dugu gai sakon honen inguruan ahalik eta hobekien eztabaidatzeko, formazio txiki bat eskuragarri jartzea; batez ere sikologia arloan gure gaiarekin erlazio estua daukalako.
Honatz sikologiako iturri eta pentsamendu ezberdinak, irakurri eta hausnartu:
KONDUKTISMOA
http://www.slideshare.net/AinhoaEtxebarriaAgundez/behaviorismoa-edo-konduktismoa
KONSTRUKTIBISMOA
http://eu.wikipedia.org/wiki/Konstruktibismo_%28pedagogia%29
IKASTE SIKOSOZIALA
http://en.calameo.com/read/000035541a711b8a30081
CHOMSKY-REN INNATISMOA
http://es.wikipedia.org/wiki/Noam_Chomsky
Honatz sikologiako iturri eta pentsamendu ezberdinak, irakurri eta hausnartu:
KONDUKTISMOA
http://www.slideshare.net/AinhoaEtxebarriaAgundez/behaviorismoa-edo-konduktismoa
KONSTRUKTIBISMOA
http://eu.wikipedia.org/wiki/Konstruktibismo_%28pedagogia%29
IKASTE SIKOSOZIALA
http://en.calameo.com/read/000035541a711b8a30081
CHOMSKY-REN INNATISMOA
http://es.wikipedia.org/wiki/Noam_Chomsky
Eskola berria
Hurrengo lerroetan, eskola berria zelan sortu eta zertarako sortu zen. Zelako aldaketak ekarri zituenetab...
Eskola Berria
Abendua 10, 2008 at 2:19 pm · Filed under Eskola Berria
Eskola Berriari buruz hona hemen kontutan hartu beharreko hainbat irizpide.
Lehendabizi historikoki izan duen bilakaera aztertzea komeni da: ESKOLA BERRIA Hezkuntza berrizteko eta eskolak zituen arazoak konpontzeko asmoz sortu zen mugimendua da. Eskola tradizionalaren aurrean eta honek garatzen zituen balore eta printzipioen aurrean garatzen den pentsamentuan, teoria pedagogikoetan eta metodoetan eraikiko da. Mugimendu berritzaile honek XIX. mendean izango du bere tokia baina ez du argirik ikusiko 1921. urtean, Calais-en, Liga International pour l’Éducation Nouvelle izeneko erakundeak ESKOLA BERRIAREN oinarriak eta orientazioak jaso zituenarte. Interesgarria oso da Liburu berdean gai honi ematen zaion trataera. Bertatik jasotzen dira hemen agertzen direnak, baina are ta interesgarriagoa da liburuak ematen duen azalpen sakona. ( Hezkuntzari Buruzko Teoriak eta Erakunde Garaikideak, 94tik 104. orrialdera)
Laburpen modura hona hemen Eskola Berrian ezartzen diren Teorien eta metodoen berri:
Eskola bizitzaren baitan kokatu behar da.
Eskolak kontutan izan behar ditu haurraren interesak.
Eskola aktiboa izan behar da.
Eskola egiazko bizi erkidegoa da.
Irakaslearen zereginari balio handiagoa eman behar zaio.
Eta noski, teoria hauen baitan lantzen diren hainbat teknika eto metodoloak ere agertu behar ditugu:
Indibidualizazioa
Gizarteratzea
Hezkuntzaren globalizazioa
Nork bere burua heztea
http://hezkuntza.wordpress.com/2008/12/10/eskola-berria-2/
Eskola Berria
Abendua 10, 2008 at 2:19 pm · Filed under Eskola Berria
Eskola Berriari buruz hona hemen kontutan hartu beharreko hainbat irizpide.
Lehendabizi historikoki izan duen bilakaera aztertzea komeni da: ESKOLA BERRIA Hezkuntza berrizteko eta eskolak zituen arazoak konpontzeko asmoz sortu zen mugimendua da. Eskola tradizionalaren aurrean eta honek garatzen zituen balore eta printzipioen aurrean garatzen den pentsamentuan, teoria pedagogikoetan eta metodoetan eraikiko da. Mugimendu berritzaile honek XIX. mendean izango du bere tokia baina ez du argirik ikusiko 1921. urtean, Calais-en, Liga International pour l’Éducation Nouvelle izeneko erakundeak ESKOLA BERRIAREN oinarriak eta orientazioak jaso zituenarte. Interesgarria oso da Liburu berdean gai honi ematen zaion trataera. Bertatik jasotzen dira hemen agertzen direnak, baina are ta interesgarriagoa da liburuak ematen duen azalpen sakona. ( Hezkuntzari Buruzko Teoriak eta Erakunde Garaikideak, 94tik 104. orrialdera)
Laburpen modura hona hemen Eskola Berrian ezartzen diren Teorien eta metodoen berri:
Eskola bizitzaren baitan kokatu behar da.
Eskolak kontutan izan behar ditu haurraren interesak.
Eskola aktiboa izan behar da.
Eskola egiazko bizi erkidegoa da.
Irakaslearen zereginari balio handiagoa eman behar zaio.
Eta noski, teoria hauen baitan lantzen diren hainbat teknika eto metodoloak ere agertu behar ditugu:
Indibidualizazioa
Gizarteratzea
Hezkuntzaren globalizazioa
Nork bere burua heztea
http://hezkuntza.wordpress.com/2008/12/10/eskola-berria-2/
2010/12/14
EZTABAIDAREN TXOKOAREN AURKEZPENA
Kaixo irakurle maitea!
Jakinarazi nahi dizugu martxan jarri dugula foro bat non zure iritzia eman dezakezu hezkuntza eredu ezberdinen inguruan. Proiektu honen helburua eztabaida sortzea da, pertsona bakoitzak bere argumentuak, arrazoiak eta kritikak aurkeztuz.
Jakinarazi nahi dizugu martxan jarri dugula foro bat non zure iritzia eman dezakezu hezkuntza eredu ezberdinen inguruan. Proiektu honen helburua eztabaida sortzea da, pertsona bakoitzak bere argumentuak, arrazoiak eta kritikak aurkeztuz.
Blog honen helburua hezkuntza eredu desberdinak aurkeztea eta egokiena topatzea du helburu, eta gure aburuz, bakarrik eztabaida eta arrazoiaren bidez iritzien adostasun batera heldu daiteke.
Foroa eskumako zutabean dago, beraz klikatu eta iritzia eman!
Zure pentsamendua jakiteko irrikitan gaude!
Honatz aurkezten dizuegu gaur egungo hezkuntza eredua gaitzesten duen eta pedagogia berri bat aurkezten duen dokumentalaren aurrerapena.
Bideo honetan oso gainetik ikusten da dokumental honen bitartez gaur egungo pedagogiaren eta alternatiba didaktikoaren beharra egiten den sakonketa, baina interesgarria iruditu bazaizue, hona hemen dokumental honen laburpena.
Dokumental hau ikaragarri interesgarria iruditu zaigu irakasle adituen iritziak eta eskola desberdinen ereduak aurkezten dituelako, eta ez duelako eredu berri bat inposatzen, baizik eta gaur egungoa zalantzan jartzen du pentsamendu kritikoaren bidez eta alternatiba eraginkor bat proposatzen duelako, hau da, eztabaida sortzea du helburu hezkuntza munduan dauden jendearen artean eta, oro har, gizartearen baitan.
Dokumentala zuen kuriositatea eta interesa piztu badu, web atari honetatik jeitsi dezakezue dohainik:
Suscribirse a:
Entradas (Atom)